از ياد بردن غم عالم ميسر است

اکنون که با شراب نشد شوکران بنوش

کوشش چه مي کني که از اين سنگ بگذري

کوهي است پشت سنگ ، از اين بيش تر مکوش

چون ني نفس کشيدن ما ناله کردن است

در شور نيز ناله ي ما مي رسد به گوش

آتش بزن به سينه ي آتش گرفته ام

آتش گرفته را مگر آتش کند خموش