زندگی امید است و امید....

چه روزها دلم شکست

و چه ثانیه ها قلبم به شمارش افتاد

و چه لحظه ها دلتنگ شدم

تو تمام این لحظه ها

یکی بود

یکی از جنس مهربانی

یکی که فریادهای مرا شنید

یکی که دست مهربانیش را لحظه ای از من دریغ نکرد

آری آن مهربان خدای من بود

@@@@@@@@@@@@@@

آری خدای من و یوسف یکیست

یوسفی که وقتی تمام درها را بسته دید،

بازهم به سمت در بسته دوید،

او امید داشت، آری امید به خدایی که

خدای من هم هست....

نوشته شده در سه شنبه 92/11/1ساعت 12:20 عصر توسط قطره نظرات ( ) |